Kocham rower miłością czystą i bezwarunkową. Za co? Są przynajmniej cztery powody, dla których jeżdżę na rowerze i robię to, co robię, najlepiej jak tylko potrafię. Myślę, że też tak macie. Z okazji Walentynek specjalnie dla Was krótka historia o miłości.
Kocham rower za miłość, którą mi daje i którą doświadczam na co dzień.
Miłość
Jazda na rowerze może stać się miłością naszego życia. Ale może też być sposobem na jej odnalezienie.
Wiele połówek związało się ze sobą, bo połączyła ich właśnie rowerowa pasja. Te same zainteresowania, wartości, wspólne treningi, wycieczki, takie same tematy do rozmów, wspólne dzielenie się sukcesami i porażkami oraz wzajemne wsparcie – tak właśnie rodzi się miłość.
Zdarza się też, że najpierw jest miłość, a dopiero potem wspólna, rowerowa pasja. Mogę szczerze napisać, że wspaniale jest mieć obok podobną do siebie osobę. Wspólne życie, partnerstwo czy małżeństwo staje się wtedy o wiele ciekawsze. Nie ma czasu na nudę i kłótnie o bzdury, a czas zajmują wam wspólne chwile spędzone na rowerze, rozmowy, wyjazdy, spotkania w gronie podobnych przyjaciół, cele i wzajemna motywacja. Taka pasja potrafią nakręcać i wręcz rozpalać uczucie miłości.
Wydaje się, że właśnie takie pary są najbardziej szczęśliwe i mogą liczyć na… lepszy seks. Z badań naukowców z Uniwersytetu z Arkansas wynika, że aż 80 proc. facetów regularnie uprawiających sport ocenia swój popęd powyżej przeciętnej. Tacy mężczyźni wykazują też o 30 proc. wyższą sprawność seksualną niż ci, którzy nie uprawiają sportu. Prawda?
A czy czasami nie jest tak, że mężczyźni w obcisłych, kolarskich strojach wyglądają bardziej seksownie? Nie wspominając już o paniach, które eksponują swoje ciała i pośladki w trykotowych strojach. To może działać na wyobraźnię! Nic więc dziwnego, że kolarze i kolarki łączą się w pary i kochają się. I za to też kocham rower!
Kocham rower za przyjaźń, która rodzi się w naszych sercach i tworzy wspaniałe więźi między ludźmi.
Przyjaźń
Kocham rower, bo pozwala poszerzać grono znajomych i tworzyć cudowne przyjaźnie. W takim towarzystwie już wiesz, że nie jesteś sam, a wszyscy dookoła doskonale Cię rozumieją. To właśnie dzięki wspólnej jeździe na rowerze i przebywaniu w gronie ludzi o podobnym sposobie myślenia, wzrasta poczucie własnej wartości, poziom akceptacji, zrozumienia, a także liczba pozytywnych endorfin.
To wspaniale mieć obok siebie osoby, które przeżywają życie w podobny sposób. I co najważniejsze – zawsze pomogą, poświęcą dla Ciebie swój czas i siły oraz będą niezastąpionym wsparciem i motywacją. I to zupełnie bezinteresownie.
Kocham rower za drugą rodzinę, która działa na mnie pozytywnie.
Rodzina
Czy można mieć drugą rodzinę? Można! Bo rodzina często nie jest definiowana tylko więzami krwi. Wspólna pasja jak np. jazda na rowerze pozwala tworzyć wspaniałą społeczność i budować niezwykłe więzi, za którymi kryje się słowo “szczęście”.
Również w takiej rodzinie możemy dzielić się swoimi smutkami i radościami, sukcesami i porażkami, nowymi doświadczeniami, wiedzą, a także liczyć na pomoc w zwykłych codziennych sytuacjach. To sprawia, że czujemy się właśnie jak w rodzinie: bezpiecznie. I nie zawsze jest tak, jak mówi słynne powiedzenie, że z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach.
Kocham rower, bo w pewnym sensie uratował mi życie.
Zdrowie
Za co jeszcze kocham rower? Za zdrowie i to nie tylko to fizyczne, ale też psychiczne. Wiadomo nie od dziś, że jazda na rowerze ma mnóstwo zalet.
Rower pozwala spalać kalorie, poprawia kondycję, wytrzymałość, obniża ryzyko zachorowania na miażdżycę, zawały i udary, itp. Ale systematyczny trening na rowerze to przede wszystkim sposób na redukcję stresu, wydzielanie endorfin czyli hormonów wywołujących radość i szczęście, a także walkę z depresją. Rower pomógł mi podnieść się po ciężkich chwilach i sprawił, że życie nabrało nowego sensu.
Jeśli pokochamy jazdę na rowerze i stanie się ona naszym nawykiem, to o zdrowie nie będziemy musieli się martwić.
A za co Ty kochasz swój rower?
