Lubię wracać tam, gdzie byłam już… A jednym z takich miejsc jest Puszcza Tarnowska, czyli malowniczy kompleks leśny rozciągający się na obszarze powiatów: nowosolskiego, wschowskiego i głogowskiego. Każda rowerowa wyprawa, bez względu na porę roku, kończy się zachwytem i pytaniem: to kiedy znów jedziemy?

O Puszczy Tarnowskiej, albo inaczej o Borach Tarnowskich czy Karolacie napisano już wiele: w książkach i w licznych opracowaniach tematycznych. Wydane zostały także dedykowane mapy dla pieszych i rowerzystów.

Materiału jest tak dużo, że nie da się go zebrać w jednym wpisie na blogu. Dlatego na początek najważniejsze informacje. Reszta w niedalekiej przyszłości.

Lokalizacja

Mówiąc krótko, Puszcza Tarnowska jest to obszar leżący w województwie lubuskim, porośnięty lasami ciągnącymi się od doliny Odry od zachodu, od miejscowości Lipiny, Lubięcin i Tarnów Jezierny od strony północnej, od Lipinek i Krążkowa od wschodu oraz Grochowic i Borowca od południa. Wliczane są do niej także lasy sięgające linii brzegowej Jeziora Sławskiego. Wszystkie opisane poniżej trasy mają swój start w letniskowej miejscowości Jodłów (powiat Nowa Sól) i są początkiem niesamowitej, rowerowej przygody.

Walory

Nie da się przecenić i opisać wszystkich walorów gospodarczych, przyrodniczych i krajobrazowych Puszczy Tarnowskiej. Wystarczy wspomnieć, że na jej obszarze znajdują się dwa rezerwaty przyrody – Jezioro Mesze i Święte oraz Zespół Krajobrazowo-Przyrodniczy Gaj Wandy. Poza tym mamy liczne obiekty stanowiące ożywione i martwe pomniki przyrody, a także pozostałości po nieistniejących już osadach oraz łączących je drogach.

Podróżując na rowerze po Puszczy Tarnowskiej można spotkać nie tylko jelenie, sarny, dziki, lisy, kuny i borsuki, ale podobno także wilki. Może Wam się poszczęści i zobaczycie nad sobą orła bielika czy bociana czarnego.

To oczywiście raj dla myśliwych i grzybiarzy. I choć w ostatnich latach zauważalna jest dość mocna eksploatacja drewna, to nadal Puszcza Tarnowska stanowi niesamowite miejsce dla miłośników pieszych i rowerowych wycieczek.

Atrakcje puszczy

Czerwona małpa – czyli leżący na leśnym rozdrożu, owiany legendami głaz narzutowy z charakterystycznym wizerunkiem małpy. W zasadzie pierwotnie przedstawiał niewyraźny rysunek człowieka – zbója.

Rezerwat Mesze – leży w powiecie nowosolskim, gmina Kolsko, w pobliżu miejscowości Mesze. Powstał, aby chronić rzadkie rośliny wodno-błotne. W centralnej części rezerwatu znajduje się zbiornik wodny o powierzchni 2,2 ha. Stanowi on najistotniejszy fragment rezerwatu. Jest to niewielkie i płytkie jezioro rynnowe. Rezerwat obejmuje lasy, grunty leśne i nieleśne. 

Rezerwat Jezioro Święte – jest to rezerwat wodny. Obejmuje powierzchnię 19,35 ha. Położony jest w powiecie nowosolskim, gminie Kolsko. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie jeziora zasilanego wodami podziemnymi oraz charakterystycznych zbiorowisk i stanowisk rzadkich gatunków roślin wodnych.

Wieża widokowa Joanna – wieża o szkieletowej konstrukcji drewnianej, zbudowana z drewna świerkowego i częściowo modrzewiowego. Ma wysokość ok.40 m, dwie platformy widokowe (na wysokości ok.18 m i 35 m). Z wieży rozpościera się widok na Jezioro Sławskie oraz na okoliczne lasy. Obiekt całoroczny. Brak opłat za korzystanie.

Źródełko miłości – najbardziej znana naturalna atrakcja turystyczną Tarnowa Jeziernego i okolic. Związana z legendą o nieszczęśliwej miłości pięknej córki tarnowskiego kasztelana do prostego rybaka. Rosnące nad źródełkiem dwa drzewa – lipa i buk symbolizują siłę miłości, która przetrwała śmierć. Drzewa posiadają status pomnika przyrody.

Gaj Wandy – ok. 2,5 hektarowa powierzchnia obsadzona kasztanowcami, a także miejscowo daglezjami, dębami i innymi rodzajami drzew. Swoją nazwę zawdzięcza imieniu Wandy, będącej żoną jednego z właścicieli Puszczy Tarnowskiej.

Dębowy Jar – charakteryzuje go przede wszystkim kilka wiekowych, otoczonych sosnami dębów.

Zamek Geibla – dawniej pawilony myśliwskie Księcia Henryka. Emanuel Geibel był zaprzyjaźnionym z romantycznym poetą, wielokrotnie bawiącym w tych stronach.Z dawnego kompleksu myśliwskiego pozostały gruzy i ciekawe starodrzewie.

Pałac myśliwski –  pałac w Tarnowie Jeziernym. Zbudowany w XVII w. Znajduje się na wysokim cyplu, na skraju jeziora, w miejscu średniowiecznego grodziska i zamku rycerskiego z kasztelanią.

Słoniowa łapa – to wiekowy dąb z charakterystyczną, przypominającą stopę słonia, naroślą u podstawy. Według jednej z wersji, słoniowatość wywołana jest jakimś rodzajem choroby dębu, według innej to po prostu efekt specjalnych zabiegów hodowlanych, dzisiaj już nie stosowanych i zapomnianych.

Rowerem po puszczy

Nie sposób w jednym wpisie opisać wspaniałe rowerowe trasy po Puszczy Tarnowskiej. A jest ich mnóstwo, z czego osiem jest oznakowanych kolorami. Znajdują się na nich leśne punkty odpoczynku [LPO], kilkanaście tablic informacyjnych z zaznaczonymi na planie pomnikami przyrody, stanowiskami chronionych roślin, obszaru chronionego krajobrazu, obszaru „Natura 2000” oraz obszaru projektowanego parku krajobrazowego.

Trasa żółta. To najkrótsza trasa, która prowadzi leśnymi drogami w pobliżu Osiedla Brzozowego w Jodłowie (punkt startu) i liczy 2 km. Nadaje się do jazdy rowerem, ale przede wszystkim jest to trasa spacerowa, dedykowana osobom pieszym, nie decydującym się z różnych powodów na dłuższe wędrówki. Przy trasie żółtej w miejscu nazwanym “Na Rozdrożu” znajduje się gustownie wykonany leśny punkt odpoczynku [LPO].

Trasa niebieska “Do Dębowego Jaru”. Jej długość wynosi od Jodłowa 5,2 km. Pierwsza część charakteryzuje się przewagą długich, ale łagodnych podjazdów. Atutem tej trasy jest  spory fragment drogi utwardzonej w dobrym stanie technicznym. “Dębowy Jar” znajduje się mniej więcej w połowie trasy. Charakteryzuje go przede wszystkim kilka wiekowych, otoczonych sosnami dębów. Od tego miejsca droga powrotna do Jodłowa pokrywa się dokładnie z fragmentem szlaku czerwonego i w większej swojej części stanowi nieprzerwany zjazd w dół.

Trasa zielona „Do Źródełka Miłości” liczy 5,5 km. Na pierwszym etapie pokrywa się z trasą czerwoną. Po dojeździe do LPO skręcamy w lewo i dojeżdżamy do Jeziora Tarnowskiego Dużego, w okolicy leśnego pola biwakowego położonego nad legendarnym źródłem. Pod splecionymi ze sobą bukiem pospolitym i sosną zwyczajną bije źródło wody pitnej z szybkością 10l/sek. Pierwszy, nieco więcej niż kilometrowy odcinek biegnie w większości pod górę.

Powrót do Jodłowa na odcinku od Źródełka Miłości pokrywa się do pewnego momentu z zielonym szlakiem pieszym. Potem jednak obie drogi rozchodzą, gdyż obecnie pieszy PTTK umożliwia spacer po tzw. Półwyspie Wężowym, znanym nie tylko z wygrzewających się w słońcu zaskrońców, ale także ze smacznej wody pozyskiwanej ze Źródełka Jodłowskiego.

Trasa czerwona “Do Spalonej Leśniczówki”, czyli Dębówka. Liczy ok. 10,7 km. W znacznej części biegnie drogą bitą, niestety mocno zniszczoną. Jej punktem docelowym jest miejsce niezwykle charakterystyczne – nieistniejąca już osada o nazwie Dębowo. Zamiennie używane określenie „Spalona leśniczówka” wynika zapewne z faktu, że w pobliżu zwartej osady znajdowała się właśnie leśniczówka.

Powrót do Jodłowa zaprojektowano dawnym szlakiem pocztowym w kierunku Dąbrowna, a dalej w stronę Dębowego Jaru. Tu ważna uwaga: po rozstaniu się z traktem pocztowym czeka nas kilkaset metrów leśnej, mocno piaszczystej drogi.

Trasa pomarańczowa. Jej długość wynosi 15,5 km. Początkowy przebieg trasy pomarańczowej nakłada się na trasy zieloną i czerwoną. Rozstanie z trasą zieloną następuje już przy pierwszym LPO. Z trasą czerwoną przy kolejnym LPO w Dębówku. Tu trasa czerwona prowadzi na północ, a pomarańczowa w kierunku zachodnim, a później północno zachodnim, aż do miejsca nazwanego Zamkiem Geibla. Powrót następuje przez Gaj Wandy i dalej leśną “12”, żeby w Dębowym Jarze nałożyć się na trasy: czerwoną i niebieską, a tuż przed Jodłowem przy LPO “Na Rozdrożu” jeszcze dodatkowo na trasę żółtą.

Trasa czarna do Grochowic. Ma swój początek, podobnie jak wszystkie już istniejące, w centrum Jodłowa przy tzw. rondzie. Prowadzi w kierunku południowym, ale w okolicy Głazu Andrzeja rozstaje się z pozostałymi szlakami i starym traktem leśnym, a po przecięciu drogi wojewódzkiej “325” i połączeniu się z droga pożarową “10” prowadzi do tzw. Starej Cegielni – ważnego centrum gospodarczego i administracyjnego oraz węzła drogowego dawnej Puszczy.

Na kolejnych odcinkach do oznaczenia tego szlaku wykorzystano leśne drogi pożarowe “14” i 35″. W Grochowicach szlak kończy się przy Polanie, gdzie odbywają się słynne “Stachuriady”. Z tego miejsca do Jodłowa powrót następuje Drogą Żużlową przez Dębówko. Długość tego szlaku wynosi 23 km.

Trasa fioletowa czyli szlak VIKTOR-HUBERT łączący Konotop z Siedliskiem. Jego północny odcinek łączy Jodłów z Jeziorną, Meszami i Świętem, a południowo zachodni to dojazd do Lipin, Przyborowa czy Nowej Soli. Każda z tych tras będzie przebiega przez atrakcyjne miejsca w gminach Konotop, Nowa Sól, Sława i Siedlisko.

Trasa liczy sobie blisko 37 km. Jest relatywnie długa, ale została poprowadzona drogami o bardzo dobrym stanie technicznym. Zaplanowano ją w sposób umożliwiający odwiedzenie najciekawszych punktów fizjograficznych na obszarze wspomnianych gmin, w tym dwóch rezerwatów przyrody i wielu interesujących miejsc w samej Puszczy.

Źródło:http://www.janwojtasik.pl/

Poniżej schematyczny układ fragmentu jodłowskich tras spacerowych.

Podsumowanie

To tylko część podstawowych informacji o Puszczy Tarnowskiej i jej atrakcjach. Nie sposób jej zwiedzić w jeden dzień, ani opisać w jednym wpisie na blogu. Kto był, ten wie jak wiele pięknych i niezliczonych tras kryje w sobie to miejsce. Znajdźcie je na mapie, odwiedźcie rowerem i przekonajcie się, że Lubuskie jest piękne.